Ամփոփիչ աշխատանք

1.Ակսել Բակունցը և ժամանակաշրջանի առանձնահատկությունները։

Բակունցը ծնվել է նախահեղափոխական Հայաստանում: Մանկությունն անցել է թախծի ու տառապանքի մեջ: 1917-18թթ.-ին որպես շարքային զինվոր մասնակցել է Աշկալայի,Արդահանի կռիվներին և Սարդարապատի ճակատամարտին: Ակսել Բակունցի հասուն տարիները համընկան ստալինյան բռնատիրության ժամանակաշրջանին:Նրան բանդարկել են,  այնուհետև 1937-ի հուլիսի 18-ին գնդակահարել: Ակսել Բակունցի  ծնողները պարզ աշխատավոր մարդիկ էին։ Նրանց ընտանիքում մեծանում էին 7 աղջիկ և չորս տղա։ Երբ Բակունցը 14 տարեկան էր «Աղբյուր» մանկական ամսագրում տպագրվում է նրա առաջին գրական երկը «Հիմար մարդը», որը համանուն ժողովրդական հեքիաթի մշակումն էր։

2.Մեկ հետաքրքիր դրվագ Բակունցի կյանքից։        

Ակսել Բակունցի հոր տոհմական մականունը Բեգունց էր, որից էլ առաջացել է Բակունց գրական անունը։ Երբ ծնվել է Բակունցը, հոր ալեքսանդրապոլցի ընկերները ընծաներ են ուղարկել՝ հետն էլ խնդրելով, որ որդու անունը Ալեքսանդր դնի ի պատիվ իրենց քաղաքի։ Գրողի հայրն այդպես էլ անում է։ Սակայն Ալեքսանդր անունը կես ճանապարհին է մնում։ Պատանեկան տարիներին Բակունցը խաղում է նորվեգացի դրամատուրգ Բ. Բյոռնսոնի «Նորապսակները» պիեսի հերոսներից մեկի՝ Ակսելի դերը, և ընկերներն Ալեքսանդրի փոխարեն սկսում են նրան Ակսել կոչել այնքան ժամանակ, մինչև Ալեքսանդր անունը մոռացության է տրվում, և գրողն ընդունում է Ակսել անձնանունը։

3.Ընդհանուրը Բակունցի պատմվածքներում։         

Բակունցը իր պատմվածքներում խուսում է  սիրո, հայրենիքի, բնությոան և գունագեղությոան մասին: Այս թեմաներն ավելի լավ  արտահայտվում են  <<Միրհավ>>-ում, <<Սպիտակ ձի>>-ում,  <<Ալպիական մանուշակ>>- ում ստեղծագործություններում:

4.«Միրհավը» պատմվածքի առանցքային նախադասությունը (հիմնավորեք)։ Գունագեղությունը «Միրհավը» պատմվածքում։

Սարերը կապտավուն են, մասրենին կարմրին է տալիս, ծերունին ճերմակել է, իսկ նրա հուշերում Սոնան ոսկեդղձան է, իսկ վարսերի ծայրերը` խանձված` կարմրադեղին, շագանակագույն: Ընկուզենու չոր կոճղի վրա նստած Դիլան դային խորհում է Սոնայի, անցած-գնացած օրերի մասին աշնանը, երբ ամենը կարմիր ու դեղին է, ոսկի, շագանակագույն, երբեմն տեղ-տեղ կանաչ ու այդ բոլոր գույները` իրենց բազում, անթիվ երանգներով, լույս ու ստվերով: Հետո թևը ջարդված հավքի պես Սոնան ամաչկոտ դուրս թռավ հնձանինց, մի անգամ էլ շորօրաց այգու շաղոտ խոտերի վրա և ներսը թողեց լաջվարդ շապիկի բույրը։ Միայն իրիկվա հովից խշշում էին սիմինդրի կոշտացած ցողունները. չորացած տերևներն անհանգիստ խմբվում էին այս ու այն անկյունում, թպրտում հուսահատ և անմռունչ պառկում սև գուբի մեջ։

5.«Սպիտակ ձին» պատմվածքում ձիու խորհրդանշական իմաստը (աչքի ընկնող ձիրեից յուրաքանչյուրի բնութագիրը)։ Հեղինակի ասելիքը՝ մեկ նախադասությամբ։

 Սպիտակ ձին այս պատմվածքում դարձել է ազատության, հույսի, երազանքների խորհրդանիշն: Այն իր մեջ կարծես թե արտացոլում է   ազատատենչ մարդու կերպարը։  Նրան ոչինչ չի պահում, նա ազատ է, ազատ ամենքից և ամեն ինչից. Եթե ոչ իր գործողություններով, գոնե մտքերով և հայացքներով:

6.«Ալպիական մանուշակ» պատմվածքում համեմատությունները, դրանց գեղագիտական արժեքը: Ալպիական մանուշակ պատմվածքում պատմվածքի հերոսուհուն համեմատում են ալպիական մանուշակի հետ՝ նրա վերագրելով մանուշակի առանձնահատկությունները, այդ  ծաղիկի գեղեցկությունը, համեստությունը, նրբությունը: Յուրաքանչյուր գեղեցիկ և նուրբ էակ կարիք ունի խնամքի և ուշադրության, որպեսզի կարողանապահպանել իր գեղեցկությունը: Իսկ կինը նման է նուրբ և քնքուշ ծաղիկի, ով միշտ պահանջում է այդ ուշադրությունն ու սերը: Ինչպես օրինակ ամենադիմացկուն ծաղիկն է թոշնում առանց ջրի, այնպես է կնոջ աչքերի փայլն է մարում առանց այդ ուշադրության:

7.Բակունցի ոճի բնութագիրը՝ ըստ նշված երեք պատմվածքների(ամփոփում)։

Բակունցն շատ իրատեսորեն է պատկերում երևույթներն ու իրադարձությունները: Նրա խոսքը շատ հարուստ է, երբեմն դժվարընկալելի, սակայն գեղեցիկ և հոգու խորքերը թափանցող: Նա շատ է սիրում օգտագործել համեմատություններ՝ դրանք դարձնելով իր ստեղծագործությունների հիմնական մասը: Իր ստեղծագործությունները աշքի են ընկնում համեմատություններով, գույների խաղով: