Մի իմաստունի հարցրին.
-Ընկերության քանի՞ ձև գոյություն ունի:
-Չորս,- պատասխանեց նա: Կան ընկերներ, ինչպես ուտելիքը`ամեն օր դու նրանց կարիքը ունես: Կան ընկերներ, ինչպես դեղերը` նրանց փնտրում ես, երբ վատ ես զգում:
Կան ընկերներ, ինչպես հիվանդությունը` նրանք ինքներն
են
փնտրում
քեզ:
Բայց
կան
ընկերներ,
ինչպես
օդը`
նրանք
անտեսանելի
են,
բայց
միշտ
քեզ
հետ
են:
Իմ կարծիքը
Ընկերներ, ընկերներ և այո կրկին ընկերներ….ԻՆչպես կարելի
է ապրել առանց ընկերների, առանց նրանց հետ տեսնվելու և զրուցելու: Այո ընկերներն լինում
են տարբեր, և մենք սիրում ենք նրանց յուրովի: Այս առակը ունի շատ խորը և փոխաբերական
իմաստ: Ընկերներն տարբեր են լինում: ԻՆչպես նշված է առակում չորս տեսակի՝նրանք, ում
հիշում ես միայն վատ ժամանակ, իհարկե նրանք չեն կարող համարվել իրական ընկերներ: Կամ
ընկերներ ովքեր միայն ,երբ,իրենք են ունենում խնդիրներ հիշում են քեզ: Նրանք նույնպես
ընկերներ են,բայց ոչ այն իրական և անկեղծ ընկերներն, ում հետ կարելի է կիսել բոլոր
գաղտնիքներն, ընդունել նրանց ինչպես հարազատ: Եվ ընկերներ, որոնց միշտ հիշում ես, նրանց
միշտ կարոտում ես, ուզում ես նրանց հետ լինել և տխուր, և ուրախ ժամանակ, ուրախանալ
նրանց հաջողությունների համար և փորձել գտնվել միշտ նրանց կողքին, երբ նրանք մեր օգնության
կարիքն ունեն:
Կյանքը
հետաքրքիր է և միևնույն ժամանակ բարդ, բայց այն
դառնում է ավելի ուրախ, երբ մենք ունենք մեր կողքին այնպիսի ընկերներ, որոնք
նման են օդի. Առանց նրանց հնարավոր է ապրել մի միայն մի քանի րոպե:
Комментариев нет:
Отправить комментарий