.jpg)
Փիլիսոփայության
մեջ, տրամաբանությունը (հունարեն
λογική logikē)մտահանգումների
իրավացիության և հստակ
պատճառահետևանքային սկզբունքների ֆորմալ սիստեմատիկ ուսումնասիրություն
է։ Տրամաբանությունը օգտագործվում
է մտավոր գործունեության
մեծ մասում, բայց
այն ի սկզբանե
ուսումնասիրվել է փիլիսոփայության,
մաթեմատիկայի, սեմանտիկայի և կոմպյուտերային
գիտություն բնագավառներում։ Փիլիսոփայությունում տրամաբանությունը կիրառվում է համարյա
բոլոր բնագավառներում՝ անտոլոգիա, Իմացաբանություն, բարոյագիտություն,
մետաֆիզիկա. Մաթեմատիկայում ճշգրիտ մտահանգումների ուսումնասիրությունն
է որոշ ֆորմալ
լեզուներում։ Տրամաբանությունը ուսումնասիրվում է նաև
Հիմնավորման տեսությունում։[2]
Տրամաբանությունը
ուսումնասիրվում էր որոշ
անտիկ քաղաքակրթություններում, այդ թվում
Հնդկաստանում, Չինաստանումև Անտիկ Հունաստանում։ Տրամաբանությունը
որպես գիտության ճյուղ հիմնվել
է Արիստոտելի կողմից,
ով հիմնարար տեղ
էր հատկացնում փոլիսոփայությանը։
Տրամաբանության ուսուցումը Դասական բազիսային
կրթության մաս էր,
որը ներառում էր
քերականություն և հռետորություն։
Տրամաբանությունը
հաճախ բաժանում են երկու
մասի՝ ինդուկտիվ մտահանգում և
դեդուկտիվ մտահանգում։
Комментариев нет:
Отправить комментарий